به یاد می آورم زمانی که تلفن ثابت در منازل در همه جا حتی مناطق دوردست همه گیر شد و گوشی ای که گاهی اوقات پشت هم زنگ می خورد؛ با صدای زنگ تلفن مجبور می شدی سریعتر سمت گوشی بروی شاید کسی کار مهمی داشته باشد و تلفن قطع شود. نفس نفس زنان به گوشی تلفن می رسیدی همین که گوشی را برمی داشتی کسی آن طرف گوشی فقط فوت می کرد و تو آنچنان حرص می خوردی که قابل توصیف نبود.

و حتی خوب به یاد می آورم مادرانی را که فرزندان خردسالشان گریه می کردند طوری که مانع از انجام کارهای منزل می شدند و تلفن تنها راه نجات مادر از این همه اذیت و آزار بود؛ مادر با گوشی شماره ای را می گرفت و تو هم می شدی مسوول ساکت کردن بچه ها!
تا اینکه علم پیشرفت کرد و گوشی های همراه به بازار آمدند و این سرگرمی به شکلی مدرنتر ادامه یافت.
بالاخره روزی رسید که با توسعه فن آوری ارتباطی، شماره تماس گیرنده قابل تشخیص و پیگیری شد. البته در مقابل این پیشرفت، پیشرفتهایی هم در ایجاد مزاحمتهای تلفنی از جمله شماره گرفتن با دبیت کارت و ..صورت گرفت!
تا اینکه علم پیشرفت کرد و گوشی های همراه به بازار آمدند و این سرگرمی به شکلی مدرنتر ادامه یافت.
بالاخره روزی رسید که با توسعه فن آوری ارتباطی، شماره تماس گیرنده قابل تشخیص و پیگیری شد. البته در مقابل این پیشرفت، پیشرفتهایی هم در ایجاد مزاحمتهای تلفنی از جمله شماره گرفتن با دبیت کارت و ..صورت گرفت!